Krill is een verzamelnaam voor garnaalachtige welke leven in de watereren rond de Noord- en Zuidpool. Met krill wordt echter vooraal de krill bedoeld welke leeft in de wateren rond Antartica. De krill leeft in grote zwermen welke wel een dichtheid kunnen hebben van wel 30.000 diertjes per vierkante meter. Krill leeft in erg schoonwater en bevindt zich ook onder aan de voedselketen. Krilldiertjes zijn niet veel groter dan een paperclip.

Krill voeden zich met algen, ze kunnen de algen uit het water filteren doormiddel van hun voorste poten. De beestjes zijn ook in staat om alg van het ijs af te schrapen. Wanneer de krill niet in staat is zich te voeden krimpen ze na het vervellen.

Krill is een belangrijke voedselbron voor walvissen, pinguïns en verschillende vissoorten.

Antarctisch krill ziet eruit als kleine garnaaltjes met grote zwarte ogen. Toch zijn het geen garnalen. De kieuwen waarmee ze ademen zitten bij krill aan de buitenkant van het lijf. Bij garnalen aan de binnenkant.

Hun pantser is doorzichtig. Ze zwemmen met tien zwempoten. Daarnaast hebben ze ook speciale poten om zich mee te wassen en om mee te eten.

Krill eten lichtgevende stofjes en die bewaren ze in speciale organen. Daardoor kan krill zelf lichtgevend zijn. Maar waarvoor ze dat doen, dat weten we nog niet precies.

Krill leeft in koude oceanen en zeeën. Door het opwarmen van de aarde (en dus ook de zeeën), krijgen ze het steeds moeilijker.

Hoe krijgt deze papegaaiduiker het voor elkaar om zoveel visjes in zijn bek vast te houden zonder ze te verliezen?

Daar heeft hij een mooie "truc" voor. In het gehemelte van de bek zitten weerhaakjes. Zo kan de vogel wel tien visjes tegelijk meenemen.

Salp is eigenlijk een klein, doorzichtig diertje. Een salp heeft een soort ruggengraat, een staart en een mond. Ze lijkt op een kwal, maar is het niet.

Salps bewegen zich voort door in lange kettingen aan elkaar door het water te drijven terwijl ze water door hun gelatine-achtige lijven pompen.

Ta ta! Zo ziet het mysterieuze wezentje eruit als hij/zij zich uitvouwt. Deze wezentjes worden ook wel zee engelen genoemd, want ze bewegen op een zeer gracieuze manier met hun ‘vleugels’.

Je kan ook zien dat hij grote ogen heeft bij zijn kop. Deze heeft hij zeker nodig want heel engelachtig is dit rondsluipend roofdier niet. Hij is gespecialiseerd in het vangen en opeten van zeevlinders! Zijn kop gaat open en met grote tentakels met haken wordt de prooi gevangen. Met een tong zo scherp als een rasp wordt de prooi vervolgens fijngemalen.

Als je hier klikt, zie je ook een prachtige foto van de zee-engel..