Op plekken waar zoet water uit bijvoorbeeld rivieren en zout zeewater bij elkaar komen kunnen mangrovenbossen ontstaan.

Mangroven zijn bomen en struiken die met hun wortels boven het water uit steken. Ze komen meestal voor bij kusten en rivieren in een tropisch gebied met eb en vloed. Hier vormen zij een verdedigingslinie tegen golven en wind.

Zowel vogels, reptielen als zoogdieren kunnen ongestoord leven tussen de wortels van de bomen.

Het grootste mangrovegebied in de wereld is Sundarbans, een natuurreservaat dat zich uitstrekt in de delta van de Vrahmaputra, Ganges en Meghna rivieren in India en Bangladesh.

De bruine pelikaan is een gigantische vogel met grote vleugels die graag samen op jacht gaan. De vogels hebben geavanceerde radars aan boord waarmee ze het water scannen.

Als de prooivissen gelokaliseerd zijn, moet de aanval ingezet worden. Bruine pelikanen verstaan die kunst. De vogels laten zich vanaf 15 meter hoogte naar beneden storten als een jachtvliegtuig, waarbij ze hun vleugels naar achteren klappen om nog meer snelheid te krijgen. Met meer dan 60 kilometer per uur laten ze zich richting het water vallen.

Als bruine pelikanen eenmaal onder water zijn, worden de visjes niet gespietst zoals dat bij reigers gebruikelijk is. Bruine pelikanen hebben een grote keelzak die onder water opengeklapt kan worden en dan als een schepnet werkt. Visjes zijn kansloos en worden genadeloos uit het water geschept.

Zeekoeien zijn een kleine groep zoogdieren en familie van de slurfdieren. Ze zijn dus ook een beetje familie van de olifant. Op het eerste gezicht zou je dat niet echt zeggen. We noemen ze ook nog de lamantijn. Ze behoren tot de grootste roofdieren in de zee. Ze hebben geen poten waarmee ze op het land kunnen stappen.

Het zijn heel stevige dieren en kunnen 3 tot 4 meter lang worden. Hun voorpoten zijn in vinnen veranderd, de achterpoten zijn bijna volledig weg omdat de zeekoe ze in die jaren toch niet meer gebruikte. Ze hebben een grote kop met een stompe snuit en harde snorharen. Die snorharen zijn net zo gevoelig als onze vingertoppen. Daarmee vinden de planten die ze eten.

Het zijn echte planteneters. Het eten bestaat uit zeegras, algen en andere waterplanten. Ze zijn steeds aan het eten en doen dat ook vrij traag. Heel af en toe durven ze eens een visje eten, maar dat gebeurt niet vaak. Ze worden ongeveer veertig jaar oud, sommigen wel zestig jaar.

Zeekoeien zijn planteneters. Ze eten zeegras, algen, enz. Dieren (en ook mensen) die veel planten eten, laten meer scheten dan andere. Een scheet is eigenlijk een hoop lucht in je darmen. Heb je veel lucht in je lichaam, dan blijf je makkelijker drijven.

Als een zeekoe op de bodem planten wil eten, dan laat hij een paar flinke scheten. Doordat die lucht uit het lijf van de zeekoe gaat, zakt hij vanzelf naar beneden.